سی‌ان‌ان در گزارشی نوشت: کمتر کسی تصور می‌کرد که چهارمین سال جنگ اوکراین، امنیت کل اروپا را به چالش بکشد. آمریکا از یک حامی اخلاقی به یک شکارچی فرصت‌طلب منابع اوکراین تبدیل شده است. زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، از نظر جسمی جان سالم به در برده، اما اکنون باید با نسخه بازنگری‌شده‌ای از رویدادها که از سوی کاخ سفید ارائه شده، همان کاخ سفیدی که تا یک ماه پیش حامی سرسخت او بود، مقابله کند.

طرح‌های صلح دولت ترامپ نشانه‌هایی از تسلیم زودهنگام را به همراه داشته است. هدیه‌ای که پیتر هگست به مسکو داد؛ یعنی امکان عدم پیوستن اوکراین به ناتو و دست‌نکشیدن از قلمرو اشغالی، پیش از شروع مذاکرات، امتیا‌زی بی‌سابقه به کرملین اعطا کرده است.

سرنوشت جنگ اوکراین و روسیه؛ بزرگ‌ترین جنگ اروپا پس از جنگ جهانی دوم

روایت روسیه مبنی بر اینکه برای جلوگیری از گسترش ناتو و نازی‌زدایی از اوکراین دست به اقدام زده است، قبلاً به‌دلیل ضعف‌های آشکار در میدان نبرد و انزوای بین‌المللی مسکو، رنگ باخته بود. اما اکنون این روایت با حمایت رئیس‌جمهور قدرتمندترین کشور جهان، جان تازه‌ای گرفته است. این پرسش اساسی مطرح می‌شود: چه کسی این مواضع هم‌سو با کرملین را به ترامپ القا کرده است؟

 تلویزیون دولتی روسیه مدعی است که این شخص، ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، در گفتگوهای خصوصی با ترامپ است.

زلنسکی روز یکشنبه اعلام کرد که اگر استعفای او به صلح منجر شود، آماده کناره‌گیری است. اما واقعیت تلخ این است که روابط پرتنش او با ترامپ، مانعی جدی برای حل بحران شده است. با این وجود، گزینه‌های دیگر حتی بدتر هستند؛ برگزاری انتخابات در زمان جنگ یا انتقال قدرت به جانشینی منتخب، تنها به گسترش ادعاهای نادرست درباره مشروعیت زلنسکی دامن خواهد زد.

حقیقت ناخوشایند این لحظه را باید صریح بیان کرد تا اروپا آماده شود: شواهد نشان می‌دهد که با گذشت سه سال از بزرگ‌ترین جنگ اروپا پس از جنگ جهانی دوم، ترامپ جانب پوتین را گرفته است.

گزارش مرتبط فرهیختگان با عنوان «پیروزی روسیه در اوکراین؛ شکست آمریکاست» را اینجا بخوانید.